human design wijst de weg

Wat gisteren gebeurde:

Je leert met de auto rijden en maakt samen met je moeder een oefenrit. Ze gidst je door allerlei straten en vraagt je vervolgens te parkeren. Alles lijkt op een gebruikelijke voorbereiding op het rijexamen, tot ze jou aanspoort om uit te stappen en bij huisnummer 21 aan te bellen.

Gisteren werd een jonge chauffeur op deze manier verrast door zijn moeder. Ik hoorde de bel, opende de voordeur en ontving hen. Wat hij niet wist, was dat ze me gevraagd had een minianalyse voor hem voor te bereiden. We speelden onder één hoedje.

Zelf was ze vorig jaar langsgekomen voor haar persoonlijkheidsanalyse en ze wilde dat haar zoon op een toegankelijke manier ook met human design kon kennismaken. Ik schreef een brief voor hem en maakte een mapje met de essentie van zijn blauwdruk, als proevertje. Daarmee kan hij zelf op ontdekking gaan en uitmaken of hij er graag verder mee aan de slag wil, bijvoorbeeld via een volledige persoonlijkheidsanalyse. Leren autorijden met een geweldig originele moeder kan dus best verrassend zijn...

Human design omschrijf ik vaak als een 'richtingaanwijzer' en dat neem ik sinds gisteren wel heel letterlijk.